ŚiwaŚakti - Encyklopedia wiedzy o śiwie śakti

Większość z nas zgodzi się pewnie z twierdzeniem, że celem życia ludzkiego jest coś więcej niż oddawanie się doczesnym przyjemnościom. Chociaż jedzenie, picie i inne radości są nieodłączną częścią życia, nie stanowią one jego esencji. Istotę ludzką różni od innych istot intelekt, umiejętność myślenia, rozumienia i wysnuwania wniosków. Celem intelektu jest poznanie prawdy, czyli esencji rzeczy/zjawisk postrzeganych przez nasze zmysły.

Dwa sanskryckie słowa paśu i manuśja jasno i wyraźnie obrazują różnicę między zwierzęciem i człowiekiem. Słowo paśu oznaczające zwierzę wywodzi się z paśjati iti paśuh. To kreślenie odnosi się do „tego, co widzi tylko zewnętrze; wartość nominalną, bez zagłębiania się w prawdę, w istotę tej rzeczy”. Zwierzę nie odczuwa potrzeby wnikania w istotę rzeczy, ponieważ dla niego dany obiekt ma wartość użyteczną o ile nadaje się do zjedzenia.

Angielskie słowo „man”, czyli człowiek, wywodzi się z sanskryckiego słowa manuśja, które oznacza „myśleć”. Manuśja sugeruje, że istocie ludzkiej nie wystarczy samo patrzenie na obiekt. Człowiek powinien jeszcze myśleć o nim i poznać kryjącą się za nim prawdę.

Dlatego celem ludzkiego życia jest poznanie Prawdy, nie zaś sama bhoga, czyli przyjemność.
Dzięki poznaniu Prawdy człowiek odnosi w życiu prawdziwe zwycięstwo. Na czym ono polega? Na pokonaniu własnego umysłu i kontrolowaniu go tak, by nie reagował niepokojem na każdą najdrobniejszą choćby zmianę wokół nas. Całkowitego zwycięstwa nad umysłem nie odnosi się za sprawą wewnętrznego przymusu ani sztucznie narzuconymi metodami, pozwalającymi tymczasowo go okiełznać. Przychodzi ono wyłącznie dzięki wiedzy i zrozumieniu. Temu celowi służy Nawaratri.

Chociaż hindusi obchodzą to święto co roku, większość z nich nie zna jego prawdziwego sensu. W zeszłym roku pewien młody Amerykanin, który regularnie uczęszczał na moje wykłady, pojechał obejrzeć obchody Nawaratri wśród społeczności hindusów z Gudźaratu. Jej członkowie tańczyli przez całą noc taniec garba. Kiedy zapytał znajomych hindusów o znaczenie tego tańca, nie potrafili mu tego wyjaśnić.

Cóż za ignorancja! Mieszkaniec Zachodu chce poznać sens Nawaratri i nikt nie umie udzielić mu właściwej odpowiedzi. Mówili tylko: „To bardzo interesujące, prawda? Taki rodzaj spotkania towarzyskiego. Sposób na miłe spędzenie czasu. Wspólny śpiew, taniec, smaczne jedzenie. A potem rozchodzimy się do domów”. Należy jednak wiedzieć, jaki sens kryje się za tym ważnym religijnym świętem. Pokrótce go teraz wyjaśnię.

Ratri oznacza „noc”, a nawa – „dziewięć”. Podczas Nawaratri („dziewięciu nocy”) oddaje się cześć Bogini w jej różnorodnych postaciach, takich jak Durga, Lakszmi i Saraswati. Chociaż Bogini jest jedna, przejawia się i jest wielbiona w trzech różnych aspektach. Podczas trzech pierwszych nocy święta oddaje się cześć Durdze; czwartej, piątej i szóstej nocy oddaje się cześć Lakszmi, a podczas ostatnich trzech nocy wielbi się Saraswati. Dziesiąty dzień obchodów nosi miano Widźajadasarni. Widżaja oznacza „zwycięstwo”, które odnosi się do zwycięstwa nad własnym umysłem. Jest ono możliwe tylko wtedy, gdy właściwie i z należnym szacunkiem oddaliśmy cześć Bogini pod trzema postaciami – Durgi, Lakszmi i Saraswati.