Encyklopedia
Czy piekło istnieje? Czy istnieje szatan?
Uważamy, że nie ma wiecznego piekła i nie ma szatana. Istnieje jednak coś takiego, jak piekielny stan umysłu i godne pożałowania formy życia dla tych, którzy myślą i postępują podle. Doświadczają oni czasowych męczarni, które pobudzają ogień drzemiący w subtelnym ciele człowieka.
Piekło, zwane w sanskrycie Naraka, to niższy poziom astralny usytuowany siedem ćakr poniżej ćakry muladhara. Poziom ten charakteryzują: ogień i żar, udręka i przerażenie, zamęt, rozpacz i depresja. Listę tę dopełniają: gniew, zazdrość, kłótliwość, problemy psychiczne i bolesne emocje. Dostęp do tego piekła otwierają nasze własne myśli, słowa, uczynki i emocje – stłumione, sprzeczne uczucia, którymi władają demony. Piekło nie jest wieczne. Nie ma też szatana, który kusi człowieka i sprzeciwia się mocy Boga. Istnieją za to diabelskie stworzenia zwane asurami. Są to niedojrzałe dusze złapane w otchłań oszustwa i okrucieństwa. Nie trzeba umrzeć, by znaleźć się na poziomie Naraka. Piekielnych stanów umysłu można także doświadczyć w tym fizycznym świecie. Jeżeli człowiek umiera w piekielnym stanie świadomości – obciążony bagażem nienawiści, żalu, wyrzutów sumienia, strachu i powikłanych myśli – wtedy wstępuje do Naraki, gdzie dołącza do innych dusz zatrzymanych w tym tymczasowym, astralnym czyśćcu. Wedy mówią: „Zaprawdę słońce nie rozświetla tych demonicznych światów, pogrążonych w głębokim mroku, do których idą po śmierci ludzie wrodzy swym własnym duszom”. Om Namaśiwaja.