Encyklopedia
Śri Ganeśa ćalisa
dźaja ganapati sadgunasadan kariwara wadana kripal
wighna harana mangala karana dźaja dźaja giridźalal
Pozdrawiam Pana Ganów, wcielenie wszelkich zalet,
współczującego Boga o wyglądzie słonia.
Pozdrawiam syna Giridźy, usuwającego przeszkody i czyniącego dobro.
***
dźaj dźaj dźaj ganapati ganaradźo, mangala bharana karana śubha kadźo
dźaj gadźabadana sadana sukhadata
wiśwa winajaka buddhi widhata
wakra tunda śuczi śunda suhawan
tilaka tripunda bhala manabhawan
radźita mani muktan ura mala
swarna mukuta śira najan wiśala
Pozdrawiam Pana Ganów i ich króla;
tego, który spełnia prośby o bogactwo
i obdarza owocami pomyślnych uczynków.
Pozdrawiam Bóstwo o obliczu słonia,
obdarowującego przyjemnościami,
Pana świata i nadzorcę inteligencji,
który wygląda wdzięcznie ze swą wygiętą świętą trąbą,
z zadowolonym obliczu i namaszczonym olejami czołem o trzech liniach;
którego pierś zdobi naszyjnik z pereł, a głowę
złota korona. Oczy Jego są ogromne.
***
pustaka pani kuthar triśulam
modak bhog sugandhita phulam
sundar pitambar tan sadźit
ćaran paduka muni mana radźit
dhani śiwsuwana śadanan bhrata
gauri lalan wiśwa-wikhjata
riddhi siddhi tawa ćanwar sudhare
muśak wahan sohat dware
(Pozdrawiam) …trzymającego księgę, topór i trójząb,
słodkie kulki i pachnące kwiaty;
którego ciało zdobi piękna żółta szata,
którego sandały radują serca mędrców;
który jest szczęśliwym synem Śiwy i bratem Kartikeji o sześciu twarzach,
ukochanym i sławnym na całym świecie dzieckiem Gauri,
[…] który ma szczura za wierzchowca.
***
kahaun dźanma śubha katha tumhari
ati śući pawan mangalakari/eka samaja giriradź kumari
putra hetu tapa kinho bhari/bhajo jadja dźab purna anupa
tab pahunćjo tum dhari dwidźa rupa
atithi dźani ke gauri sukhari/bahuwidhi sewa kari tumhari
Warto opowiadać pomyślną historię o Twoich narodzinach,
jest ona święta i nieskazitelna.
Swego czasu córka Himawanta poddała się srogim umartwieniom,
aby wybłagać syna.
Kiedy skończyła swą niezwykłą ofiarę,
Ty pojawiłeś się przed nią w przebraniu bramina.
Uszczęśliwiona Gauri, wziąwszy Cię za gościa,
usługiwała Ci na wszelkie sposoby.
***
ati prasanna hwai tum war dinha
matu putra hit dźo tapa kinha
milahin putra tuhi buddhi wiśala
bina garbha dharana jahi kala
ganajaka, guna gjan nidhana
pudźit prathama, rupa bhagawana
asa kahi antardhan rupa hwai
palana par balak swarupa hrai
Zadowolony z Niej, pobłogosławiłeś Ją słowami:
„O matko!
W nagrodzie za ofiarę, jaką odprawiłaś, aby urodzić syna,
dostaniesz potomka o nadzwyczajnej mądrości.
Nie musisz nosić go w łonie.
Będzie on Panem Ganów, skarbnicą wiedzy i cnót.
Będzie wielbiony jako pierwsza postać Boga”.
Po tych słowach odszedłeś,
po czym pojawiłeś się jako dziecko w kołysce.
***
bani śiśu, rudana dźabahi tum thana
lakhi mukhi sukhi nahi gauri samana
sakal magan, sukhi mangala gawahin
nabha te suran, suman warśawahin
śambhu uma, bahu dan lutawahin
sur muni dźan suta dekhan awahin
lakhi ati ananda mangala sadźa
dekhan bhi aje śani radźa
Przyjąwszy postać dziecka, chciałeś załkać,
sprawiając tym Gauri bezgraniczną radość.
Wszyscy, uradowani, zaczęli śpiewać pomyślne pieśni,
Bogowie sypali kwiaty z niebios, Śambu i Uma rozdawali dary,
a Bogowie i mędrcy przybyli, by przyjrzeć się synowi.
Nawet król Śani, widząc powszechną radość i świąteczne dekoracje,
zawitał, by Cię zobaczyć.
***
nidźa awaguna guni śani man mahi
balak dekhan ćahat nahin
giridźa kaćhu man bheda badhajo
utsawa mor, na śani tuhi bhajo
kahana lage śani man sakukćaj
ka karihau, śiśu mohin dikhaj
nahi wiśwas, uma ura bhajau
śani so balak dekhan kahjau
Lecz świadom swych przewinień (król Śani) nie ośmielił się spojrzeć na Ciebie.
Giridźa w głębi serca była przekonana, że uroczystość nie spodobała się Śaniemu.
Król niechętnie wyjaśnił, że nie musi widzieć dziecka.
Uma jednak nie uwierzyła jego słowom i poprosiła, aby na nie spojrzał.
***
padatahi, śani driga kon prakaśa
balak sir udi gajo akaśa
giridźa girin wikal hwaj dharani
so dukha daśa gajo nahi warani
hahakar maćjo kajlaśa
śani kinhon lakhi suta ko naśa
turata garuda ćadhi wisznu sidhaje
kati ćakra so gadźaśir laje
W chwili, gdy Śani spojrzał na dziecko, jego głowa uleciała w niebiosa.
Zrozpaczona Giridźa upadła na ziemię.
Ogarnął ją żal nie do opisania.
Wszyscy zgromadzeni na górze Kajlasa lamentowali,
że Śani swym spojrzeniem zabił Jej syna.
Wtedy Wisznu zstąpił na Garudzie z głową słonia w ręku,
którą odciął swą czakrą.
***
balak ke dhada upar dharjo
pran mantra padhi śankar darjo
nam ganeśa śambhu tab kenhe
prathama pudźja budhi nidhi war dinhe
buddhi parikśa dźab śiw kinha
prithwi śadanan bharami bhulai
raće baith tum bhuddhi upaj
Nałożył tę głowę na kark dziecka, a Śankara (recytując mantrę)
tchnął w nią życie. Potem Śambhu nadał dziecku imię Ganeśa, obdarzył Je przywilejem bycia czczonym jako pierwsze z bóstw i zapowiedział, że stanie się skarbnicą mądrości. Śiwa chciał sprawdzić bystrość Ganeśy i poprosił Go, by wyruszył w podróż dookoła świata. Kartikeja o sześciu twarzach, zwiedziony przez iluzję, wyruszył w podróż, lecz Ty rozumnie zostałeś.
***
ćaran matu-pitu ke dhar linhe
tinake sat pradakszin kinhe
dhani ganeśa, kahi śiw hija harasze
nabha te suran suman bahu barase
tumhari mahima buddhi badaj
śesz sahas mukh sake na gaj
maj matihin malin dukhari
karahun kaun widhi winaja tumhari
Uznałeś, że stopy Twej matki i ojca są dla Ciebie wszystkim,
okrążyłeś je siedem razy.
„Jesteś wspaniały Ganeśo!” wykrzyknął Śiwa,
a Bogowie obsypali Cię deszczem kwiatów.
Twej wielkości i mądrości nie jest w stanie wyrazić
nawet Śesza tysiącem swych ust.
Jestem tępy, nietaktowny i żałosny, jakże mogę Cię wielbić?
***
bhadźat ‘ram sundar’prabhudasa
dźag prajag kakara durwasa
ab prabhu daja din par kidźaj
apni bhakti śakti kaćhu didźaj
Ramasundar, sługa Pana, urodzony w Prajag,
pod znakiem zodiaku Karka, w rodzie mędrca Durwasy,
modli się do Ciebie.
Teraz, o Panie, okaż łaskę bezradnym i obdarz nas odrobiną
oddania i siły.
***
śri ganeśa jaha ćalisa
path karaj dhar dhjanw
nit naw mangal grih basai
lahe dźagat sanmanw
sambandh apane sahasra dasz
riszi pańćami dineśa
puran ćalisa bhajo
mangal murti ganeśa
Ktokolwiek recytuje ćalisę Śri Ganeśy w skupieniu,
zapewni pomyślność swemu domowi i sławę sobie samemu.
Ćalisa została ukończona w roku tysięcznym dziesiątym,
w dniu Ryszi Pańćami.