Encyklopedia
Rudraśtakam
namamiśamiśana nirwana rupam
wibhum wjapakam brahma wedaswarupam/
nidźam nirgunam nirwikalpam niriham
ćidakaśamakaśawasam bhadźeham
Wysławiam wszechobecnego i niepoznanego Iśanę, wolnego od wszelkich cech, będącego uosobieniem Wed, Najwyższego Pana, który przenika i przebywa w sercach (swych wielbicieli).
*
nirakaramonkara mulam turijam
gira dźźana gotitamiśam giriśam/
karalam mahakalakalam krypalam
gunagara sansaraparam nato’ham
Kłaniam się bezkształtnemu, Najwyższemu Panu, pełnemu wiedzy, przerażającemu niczym śmierć i współczującemu Giriśy, który istnieje poza światem i czasem, skarbnicy wszelkich przymiotów.
*
tuszaradri sankaśa gauram gambhiram
manobhuta koti prabha śri śariram/
sphuranmauli kallolini ćaru ganga
lasadbhala balendu kanthe bhudźanga/
ćalatkundalam bhru sunetram wiśalam
prasannananam nilakantham dajalam/
mrygadhiśa ćarmambaram mundamalam
prijam śankaram sarwanatham bhadźami
Sławię ukochanego, łaskawego Śiwę o niebieskiej szyi, Pana wszelkich istot, Pana zwierząt, który przywdziewa skóry; szczerego, przebywającego w Himalajach, o pięknych, wielkich oczach, którego czoło zdobi delikatny księżyc i który w uszch ma cenne kolczyki;
z którego splątanych włosów wypłynęła wzburzona Ganga
i którego szyję oplótł wąż.
*
praćandam prakrysztam pragalbham pareśam
akhandam adźam bhanukitiprakaśam/
traja śula nirmulanam śulapanim
bhadźe aham bhawanipatim bhawagamjam
Wielbię męża Bhawani, nienarodzonego, Najwyższego Boga, wybawiającego od trzech rodzajów bólu, promiennego niczym słońce, dzierżącego w dłoni trójząb, którego poznać można tylko przez medytację.
*
kalatita kaljana kalpantakari
sada sadźdźanananda data purari/
ćidananda sandha mohapahari
prasida prasida prabho manmathari
O Panie, który zniszczyłeś miasto swego wroga Manmathy; którego postaci nie sposób podzielić na części; dobroczyńco całego stworzenia, obdarowujący powodzeniem swych wielbicieli; który pojawiasz się jako zmierzch dnia Brahmy, przynosisz dobro dobrym ludziom
i który rozpraszasz ułudę! Bądź wysławiany!
*
na jawad umanatha padarawindam
bhadźantiha loke pare wa naranam/
na tawatsukham śanti samtapanaśam
prasida prabho sarwabhutadhiwasam
O Panie, przebywający w duszy każdej istoty! O mężu Umy! Bądź mi rad. Nie pozwól cierpieć swym wielbicielom w tym świecie i nie pozwól, by do tego świata wrócili po śmierci. Obdarz ich pokojem i szczęściem.
*
na dźanami jogam dźapam najwa pudźam
nato aham sada sarwada śambhu tubhjam/
dźara dźanma dukhauddjam tatapjamanam
prabho pahi apannamamiśa śambho
O Panie! Nie znam tajników jogi, nie potrafię powtarzać Twego imienia (dźapa) i oddawać Ci czci. Ale zawsze padam przed Tobą. Wybaw mnie, wyczerpanego kołowrotem narodzin i starzenia się, nieustanną walką z przeciwnościami losu.
*
rudrasztakam idam proktam wiprena harotoszaje/
je pathanti nara bhaktja teszam śabhu prasidati
Tę Rudrasztakę skomponował Wira dla przyjemności Hary. Śambhu jest rad temu, kto intonuje te wiersze z oddaniem.