ŚiwaŚakti - Encyklopedia wiedzy o śiwie śakti

Prof. P.C. Jain, za: Exotic India

Dewi, której wszyscy oddają szacunek jako matce, jest lepiej i szerzej znana pod imieniem Bogini Matki. Szacunek i cześć dla matki są wdrukowane w naturę każdej zrodzonej istoty, nie tylko człowieka, ale także zwierzęcia. To pierwszy impuls, jakim kieruje się dziecko, gdy z niewyraźnego obrazu świata zaczyna się wyłaniać zarys twarzy. Można przypuszczać, że pierwszy człowiek, kontemplujący ideę niewidzialnej Boskiej Istoty, spojrzał na twarz kobiety, która dała mu życie – kochającej, opiekuńczej i troskliwej matki – i odkrył w niej najwyższą boskość, widoczne i namacalne przejawienie niewidzialnej Boskiej Istoty. I tak Dewi stała się matką – Boginią Matką. Bogini Matka jest w Indiach Najwyższym Bóstwem. Na terenie subkontynentu indyjskiego znajduje się mnóstwo poświęconych Jej sanktuariów. Bogini Matka obdarza swoich wielbicieli niezliczonymi błogosławieństwami. Wielowiekowej tradycji oddawania Jej czci towarzyszy wiele mitów poświęconych Bogini Matce. Wielbiciele widzą w Niej ocean łaski. Nawet w gniewie pozostaje tą samą kochającą, opiekuńczą i troskliwą matką o łagodnej twarzy i błogosławiącej ręce.

Bogini Matka w dolinie Indusu

Ów impuls, który kazał człowiekowi połączyć Boską Istotę z matką, wydaje się najwcześniejszym i najpierwotniejszym duchowym doświadczeniem istoty ludzkiej. W pewnym momencie ten myślowy twór zyskał wymiar materialny. Mieszkaniec doliny Indusu poszedł jeszcze dalej, gdy wyniósł Matkę na pozycję Matki Ziemi, która błogosławiła go, obdarowując ziarnem, wodą, powietrzem, ogniem i miejscem do mieszkania. Terakotowe figurki Bogini Matki, odkopane w różnych miejscach doliny Indusu (dzisiaj większość tych stanowisk archeologicznych znajduje się na terenie Pakistanu), są nie tylko najwcześniejszymi wizerunkami Boskiej Mocy, ale także sugerują istnienie dobrze rozwiniętego kultu Bogini Matki. Figurki te datuje się na okres między trzecim tysiącleciem p.n.e. a pierwszym stuleciem p.n.e.
Wykonane z gliny, zaznaczały swój związek z ziemią i reprezentowały Boginię Matkę jako Matkę Ziemię. Zwykle przedstawiano je z bujnymi piersiami pełnymi mleka, odsłoniętymi narządami płciowymi, misternie ułożoną fryzurą i wieloma bransoletkami na przegubach.

Tak ludzie wyobrażali sobie Boską Istotę, która rodzi, karmi, bierze na siebie wszelkie nieszczęścia i rozpościera nad każdą narodzoną żywą istotą swój parasol ochronny, a jednocześnie jest wzorcem absolutnego piękna. Bransoletki na jej przegubach – tradycyjny symbol stanu małżeńskiego – sugerują, że jest ona nie tylko matką, ale także małżonką. W swoim materialnym przejawieniu Bogini reprezentuje zarówno absolutne macierzyństwo, jak i absolutną kobiecość. To ona jest źródłem życia, to ona je podtrzymuje, to ona jest inspiracją i ostatecznym celem życia.